maandag 2 maart 2009

Eiceldonatie

Als IVF of ICSI geen resultaten oplevert, of als een vrouw op een leeftijd is gekomen waarop er vrijwel geen eitjes meer zijn, bijvoorbeeld wanneer er sprake is van een vervroegde menopauze. of omdat de vrouw drager is van een ziekte of aandoening die overgeërfd kan worden. Dan blijven er een tweetal alternatieven over: je kunt dan overwegen om een kindje te adopteren of om via eiceldonatie zwanger te raken. Beide opties zijn behoorlijk ingrijpend en nog veel ingrijpender dan IVF of ICSI. Ik zal een andere keer uitweiden over adoptie, maar vandaag wil ik wat meer vertellen over eiceldonatie. Het is namelijk belangrijk om te weten dat eiceldonatie niet mogelijk is in Turkije, evenals spermadonatie. Het is niet legaal om deze procedure toe te passen. Daarom kunnen wij mensen die eiceldonatie als volgende stap willen wagen, ook helaas niet verder helpen, in ieder geval niet met het plannen en uitvoeren van een dergelijke behandeling.

Maar ik kan mensen misschien wel helpen door wat meer informatie te geven. Hier dus het volgende over eiceldonatie: Bij eiceldonatie wordt er een eicel van een anonieme vrouw bevrucht met de zaadcel van de toekomstige vader. Dit vruchtje wordt teruggeplaatst in de baarmoeder van de toekomstige moeder. Er groeit dus een kind uit een vreemde eicel en een bekende zaadcel, die van de vader. De moeder draagt het kind en is ook de wettelijke moeder bij geboorte.

De website van Freya biedt ook veel informatie over eiceldonatie: In Nederland wordt alleen eiceldonatie met bekende donoren gedaan. Anonieme donatie is in Nederland dus niet meer mogelijk. Elke donor wordt geregistreerd, zodat het eventuele kind later de gegevens van de donor kan achterhalen. Registratie wordt verzorgd door de behandelend kliniek/arts. De gegevens worden bewaard en beheerd door de Stichting Donorgegevens Kunstmatige Bevruchting.

De donor moet je in Nederland doorgaans zelf zoeken. Dat kun je doen door in je familie en vriendenkring te vragen of iemand donor voor je wil zijn. Je kunt ook op Internet op verschillende sites oproepen zetten.

Er is één behandelcentrum in Nederland waar het mogelijk is om in aanmerking te komen voor eiceldonatie met een door het centrum geworven eiceldonor. In dit centrum werken ze volgens het systeem van de coöperatieve wederkerigheid. Dat wil zeggen dat ze een paar dat in behandeling komt voor eiceldonatie, vragen om – op vrijwillige basis – sperma af te staan, waarmee andere paren geholpen kunnen worden. En andersom wordt paren die voor KID (kunstmatige inseminatie met donorzaad) komen, gevraagd of ze bereid zijn eicellen af te staan. Dit behandelcentrum ZBC Geertgen werkt voor eiceldonatie samen met het IVF laboratorium van het St Jan ZOL in Genk (België). Een deel van de behandeling wordt dus in Genk uitgevoerd.

Ik heb verder nog een interessante link gevonden: www.eiceldonatie.alius.be
Het grote probleem is dat er een veel hogere vraag is dan aanbod. Als een koppel aangewezen is op eiceldonatie, wacht het soms twee jaar op een eiceldonor. Deze website heeft een Eiceldonatieprogramma opgezet en koppelt anonieme eiceldonoren aan wensmoeders.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten