IVF in Turkije: op de radio

In 2008 heeft het Radio 1 programma De Ochtenden een reportage gemaakt over IVF in Turkije met Human First. De journaliste wilde mij graag interviewen, maar wilde ook van patiënten zelf horen hoe ze een behandeling in Turkije ervaren. Toen heb ik een echtpaar benaderd en gevraagd of ze hieraan wilden meewerken. De behandeling van Frank en Danielle stond al in onze planning, en ze zouden een paar weken later naar Turkije gaan. De journaliste heeft hen in hun eigen huis geïnterviewd, een paar dagen voordat ze naar Turkije zouden gaan. Frank en Danielle hadden al meerdere pogingen in Nederland gedaan (3 x ICSI), maar helaas zonder succes. De artsen in Nederland wilden het ook niet langer proberen en radden hen af om verder te gaan met ICSI. Voornamelijk vanwege het lage aantal eitjes. De journalist heeft hen ook gesproken toen ze in Turkije waren: even over de telefoon, zo van, hoe gaat het nou in Turkije, valt het mee of tegen? En toen ze weer thuis waren, is de journaliste ze een laatste keer gaan bezoeken, natuurlijk om ook het eindresultaat te bespreken. Helaas was de poging niet gelukt. Maar ze wilden meteen weer naar Turkije gaan, gewoon omdat het daar allemaal zo goed voelde. Dat zeggen ze ook zelf in de reportage. Ook hebben ze de hoofdarts van de IVF-afdeling in Turkije, Prof. Dr. Cem Demirel, geïnterviewd. Al onze patiënten maken kennis met deze arts en iedereen is erg enthousiast over zijn aandacht en expertise.

Maar goed, het was natuurlijk geen mooie afloop, omdat de poging niet was gelukt. Dit stel ging nog een keer naar Turkije en zette alles op alles omdat ze er zo'n goed gevoel bij hadden. Maar wederom lukte het niet. Dat was natuurlijk een enorme teleurstelling. Ook voor de artsen van de IVF-afdeling. Toen hebben we deze patiënten een heel mooi aanbod kunnen doen: een derde behandeling zonder geld te rekenen voor de IVF-poging. En daar konden ze geen nee tegen zeggen, ondanks de grote teleurstelling die ze verwerken moesten. Dus zijn ze voor een derde keer naar Turkije gegaan. En ze hadden voordat ze naar Turkije gingen al 3 ICSI-behandelingen in Nederland gehad. En gelukkig hebben ze de hoop niet opgegeven: ze zijn nu een paar maanden zwanger! Doorbijters zijn deze mensen! Ik ben zo blij dat het gelukt is, want ik denk dat ze het niet meer konden opbrengen om hiermee door te gaan. Nou maar rustig en geduldig wachten op het geboortekaartje....!!

Wil je het verhaal van dit stel zelf beluisteren via de radio uitzending? Klik dan op de volgende link om hun hele verhaal te horen, in eigen woorden!!

http://www.humanfirstivf.com/Human_First_IVF_op_Radio1.htm

Wordt IVF vergoed?

Dat is natuurlijk een vraag die ik regelmatig hoor van onze patiënten. En daarom wil ik er graag wat meer over vertellen. De zorgverzekeraar vergoed in de meeste gevallen de IVF-behandeling, ook als deze in het buitenland plaatsvind. Zorgverzekeraars hebben namelijk allang afspraken met een groot aantal klinieken over de hele wereld om verzekerden die direct medische zorg in het buitenland nodig hebben tijdens een vakantie, goed op te kunnen vangen. Nu is het zo dat zorg ook wordt vergoed als deze niet acuut is. Let op: er worden maximaal drie IVF/ICSI behandelingen vergoed.


Wel gelden er een aantal regels. Een aantal zorgverzekeraars hebben voldoende aan de factuur van de IVF-behandeling en vergoeden achteraf de gemaakte medische kosten. Andere zorgverzekeraars verwachten dat patiënten vooraf melden dat ze een behandeling in het buitenland, bijvoorbeeld in Turkije, gaan doen. Patiënten ontvangen dan thuis een aantal formulieren die ze naar Human First kunnen sturen. Wij verzorgen dan de handtekening van de hoofdarts van de IVF-afdeling en de stempel. Tevens kan het zo zijn dat patiënten een verwijsbrief uit Nederland nodig hebben. Tja, en dat maakt de zaak wat moeilijker. Veel gynaecologen staan niet te springen als een patiënt zegt dat ze uitwijkt naar een andere arts. Maar gelukkig gaat het meestal goed en krijgen onze patiënten de behandelingskosten en de kosten voor de hormonen vergoed.

Unive heeft zelfs een informatie-pakket opgesteld voor verzekerden die een behandeling in het buitenland willen doen. Daarin informeren ze over de vergoedingen. Het tarief van de vergoeding wordt elk jaar opnieuw vastgesteld. Voor 2009 geldt dat er voor een IVF behandeling € 1.716,65 wordt vergoed en voor ICSI € 1.668,85. Het is mij in het geheel niet duidelijk waarom er minder vergoed wordt bij ICSI, maar goed. Deze vergoedingen zijn wettelijk vastgelegd maar zorgverzekeraars kunnen daarvan (minimaal) afwijken.

Verder is opvallend dat Unive alleen IVF/ICSI vergoed bij vrouwen tot en met 40-jarige leeftijd. Ben je ouder, dan zal een medisch adviseur van Unive vaststellen of er nog bijzondere omstandigheden zijn waardoor je toch recht hebt op vergoeding. De echte, onbetwiste grens ligt bij Unive bij 45 jaar en ouder: dan is er geen recht meer op vergoeding.

Verder belangrijk om te weten: er is geen vergoeding voor de kosten van donatie van eicellen. MESA/PESA/TESA wordt wel vergoed. Dit zijn speciale behandelingen die plaatsvinden bij de man als er zeer zwak of geen zaad wordt aangetroffen in het sperma. Dit wordt vergoed tot een hoogte van € 537,55.

Met een aanvullende verzekering Extra Zorg Polis 4 heeft men zelfs recht op een eenmalige vergoeding van maximaal €3.500 voor een 4de IVF/ICSI poging, inclusief medicatie kosten. Naar mijn mening een royale vergoeding.

Deze vergoedingen zullen voor andere zorgverzekeraars ongeveer gelijk zijn. Alle vergoedingen nogmaals op een rijtje: Unive betaalt de volgende vergoedingen:

• IVF: € 1.716,65 per poging
• ICSI: € 1.668,85 per poging
• MESA/PESA/TESA: € 537,55 per poging
• Terugplaatsing cryo embryo's: €417,20
  
• KID: € 549,00 per 12 maanden
• IUI: €408,50 per behandeling
  

Wettelijk verlof tijdens IVF-behandeling

Freya is een patiëntenvereniging voor mensen die met vruchtbaarheidbehandelingen bezig zijn. Freya heeft naar aanleiding van veel klachten van patiënten over het onbegrip waarmee ze te kampen hebben op de werkvloer, laten onderzoeken welke verlofmogelijkheden er zijn voor vrouwen die met vruchtbaarheidbehandelingen te doen hebben. Het hele traject neemt vaak jaren in beslag. Er wordt begonnen met standaard onderzoeken, dan heel wat pogingen IUI, en ten slotte drie behandelingen IVF of ICSI. Veel patiënten gaan ook door na drie behandelingen als ze nog niet zwanger zijn. Tel maar uit hoe vaak je vrij moet vragen of nemen van je werk voor alle afspraken in het ziekenhuis. Gemiddeld kost een IVF-behandeling 4-6 afspraken in een periode van 2-3 weken. Nu wil Freya op grond van deze onderzoeksresultaten een verzoek indienen bij de Tweede Kamer om een aparte verlofregeling te treffen voor vrouwen die bezig zijn met vruchtbaarheidbehandeling.

Zelf merk ik ook dat mensen vaak moeilijk een reis naar Turkije voor IVF kunnen plannen. Het gaat ten slotte om 17 dagen. En het is ook weer niet echt een vakantie. Hoewel het een stuk prettiger is om in Turkije met IVF bezig te zijn (geen afleiding door huishouden, werk, rekeningen, dagelijkse beslommeringen en echt volledig samen met je partner alles samen doormaken, genieten van de stad en de cultuur) het is toch anders omdat je ernaar toe gaat om een grote wens te vervullen: zwanger worden. Veel stellen proberen het zo te plannen dat feestdagen net in de reisperiode vallen, zodat ze minder dagen hoeven op te nemen. En soms komt de man gewoon een weekje later. Sommige mannen hebben het te druk met hun werk en komen echt krap te zitten als ze 17 dagen vrij moeten nemen. Begrijpelijk. En aangezien de man pas echt nodig is op de dag van de punctie, kunnen we stellen hierin altijd tegemoet komen. We plannen behoorlijk wat af, en proberen onze patiënten zoveel mogelijk vrije keus te geven in de reisdatum. Dat kunnen we onder meer doen door met de anticonceptie pil te werken. We adviseren vrouwen om de maand voorafgaande aan de behandeling, op de eerste dag van de menstruatie te beginnen met een anticonceptie pil. Deze reguleert namelijk heel mooi de cyclus en maakt het mogelijk om flexibel te zijn met de reisdatum.

Eiceldonatie

Als IVF of ICSI geen resultaten oplevert, of als een vrouw op een leeftijd is gekomen waarop er vrijwel geen eitjes meer zijn, bijvoorbeeld wanneer er sprake is van een vervroegde menopauze. of omdat de vrouw drager is van een ziekte of aandoening die overgeërfd kan worden. Dan blijven er een tweetal alternatieven over: je kunt dan overwegen om een kindje te adopteren of om via eiceldonatie zwanger te raken. Beide opties zijn behoorlijk ingrijpend en nog veel ingrijpender dan IVF of ICSI. Ik zal een andere keer uitweiden over adoptie, maar vandaag wil ik wat meer vertellen over eiceldonatie. Het is namelijk belangrijk om te weten dat eiceldonatie niet mogelijk is in Turkije, evenals spermadonatie. Het is niet legaal om deze procedure toe te passen. Daarom kunnen wij mensen die eiceldonatie als volgende stap willen wagen, ook helaas niet verder helpen, in ieder geval niet met het plannen en uitvoeren van een dergelijke behandeling.

Maar ik kan mensen misschien wel helpen door wat meer informatie te geven. Hier dus het volgende over eiceldonatie: Bij eiceldonatie wordt er een eicel van een anonieme vrouw bevrucht met de zaadcel van de toekomstige vader. Dit vruchtje wordt teruggeplaatst in de baarmoeder van de toekomstige moeder. Er groeit dus een kind uit een vreemde eicel en een bekende zaadcel, die van de vader. De moeder draagt het kind en is ook de wettelijke moeder bij geboorte.

De website van Freya biedt ook veel informatie over eiceldonatie: In Nederland wordt alleen eiceldonatie met bekende donoren gedaan. Anonieme donatie is in Nederland dus niet meer mogelijk. Elke donor wordt geregistreerd, zodat het eventuele kind later de gegevens van de donor kan achterhalen. Registratie wordt verzorgd door de behandelend kliniek/arts. De gegevens worden bewaard en beheerd door de Stichting Donorgegevens Kunstmatige Bevruchting.

De donor moet je in Nederland doorgaans zelf zoeken. Dat kun je doen door in je familie en vriendenkring te vragen of iemand donor voor je wil zijn. Je kunt ook op Internet op verschillende sites oproepen zetten.

Er is één behandelcentrum in Nederland waar het mogelijk is om in aanmerking te komen voor eiceldonatie met een door het centrum geworven eiceldonor. In dit centrum werken ze volgens het systeem van de coöperatieve wederkerigheid. Dat wil zeggen dat ze een paar dat in behandeling komt voor eiceldonatie, vragen om – op vrijwillige basis – sperma af te staan, waarmee andere paren geholpen kunnen worden. En andersom wordt paren die voor KID (kunstmatige inseminatie met donorzaad) komen, gevraagd of ze bereid zijn eicellen af te staan. Dit behandelcentrum ZBC Geertgen werkt voor eiceldonatie samen met het IVF laboratorium van het St Jan ZOL in Genk (België). Een deel van de behandeling wordt dus in Genk uitgevoerd.

Ik heb verder nog een interessante link gevonden: www.eiceldonatie.alius.be
Het grote probleem is dat er een veel hogere vraag is dan aanbod. Als een koppel aangewezen is op eiceldonatie, wacht het soms twee jaar op een eiceldonor. Deze website heeft een Eiceldonatieprogramma opgezet en koppelt anonieme eiceldonoren aan wensmoeders.

Over Human First

Dit is de naam die ik heb gekozen voor mijn bedrijf. Het is een naam die weergeeft waar het in deze kleine organisatie om draait: om mensen. Tevens reflecteert het ook een van de pluspunten van IVF in Turkije. IVF is in mijn ogen namelijk iets heel anders dan ooglaser, of een tandheelkundige behandeling. Het gaat hier niet om praktische of esthetische motieven. Het gaat om iets dat veel dieper ligt en daarom ook een heel ander soort aandacht verdient. Dat probeer ik iedere patiënt afzonderlijk te bieden.

Aandacht in de voorbereidingsfase, waarin ik veel contact heb met de patiënt en wij samen een reisplanning maken en alle documenten en test resultaten verzamelen. Maar ook is er ruimte voor speciale wensen: een extra familielid meenemen bijvoorbeeld, of soms willen man en vrouw apart reizen vanwege verplichtingen op het werk, noem het maar op. Ook is er erg veel flexibiliteit wat betreft de reisdatum. En dat moet ook wel, want mensen moeten toch een dikke twee weken vrij hebben van hun werk. Er is geen wachtlijst, dus het gaat gewoon om wat de patiënt wil.

Aandacht tijdens het verblijf in Turkije: van onze gastvrouw die patiënten ophaalt van het hotel en begeleidt naar de kliniek. Soms (op verzoek van de vrouw) bij de punctie aanwezig is, maar altijd tijd heeft om vragen te beantwoorden, om tips te geven over wat er te doen is in Istanbul, en zo nu en dan zelfs kaartjes voor een voetbalwedstrijd kan regelen.

En dan is er nog de aandacht die de medische staf aan de patiënten geeft: de verpleegsters die zeer bezorgd en liefdevol zijn, en de arts die altijd kalm en vriendelijk is, en de punctie vaak pijnloos doet verlopen. Hij is aanspreekbaar en luistert naar de patiënt, is 24 uur per dag bereikbaar voor ze (evenals de gastvrouw) en werkt ook door in het weekend als de situatie erom vraagt. En als het koppel weer terug is in Nederland, dan bel ik ze graag nog even op om feedback te krijgen over de reis en de behandeling. En dan wachten we gespannen op de uitslag die ongeveer twee weken later bekend wordt...

Kaartjes op de post!!

Vandaag heb ik de wenskaartjes gepost voor twee heel verschillende dames die toch een hoop gemeen hebben: hun kinderwens is (bijna) uitgekomen!! Ze zijn zwanger. Maar het verschil is dat de ene vrouw zwanger is van de eerste poging, en de andere vrouw heeft al heel wat pogingen gehad (en had bijna de moed opgegeven). Hele mooie kaartjes gevonden bij www.Peasforall.com
Heel veel vrouwen bellen met vragen over percentages: "hoeveel kans heb ik op een zwangerschap?" En dat blijft een moeilijk te beantwoorden vraag. Dat komt doordat iedereen een ander verhaal heeft. Met een verhaal bedoel ik medische achtergrond. Maar bijna altijd zijn vrouwen eerder zwanger van IVF/ICSI als de reden van onvruchtbaarheid duidelijk bij de man ligt, en er geen indicaties zijn bij de vrouw. Dit komt doordat de onvruchtbaarheid van de man grotendeels kan worden opgevangen door de medische technologie, door middel van ICSI (in plaats van IVF) of behandelingen voor mannen zonder levende zaadcellen, zoals TESE, MESA en PESA. Ook omdat het aantal zaadcellen dat verkregen wordt per IVF of ICSI-poging natuurlijk ook veel hoger ligt (veel veel veel hoger) dan het aantal eitjes bij de vrouw (tussen 5-15 gemiddeld). Daardoor is alles verbonden aan de kwaliteit van de eitjes en het aantal eitjes. En tenslotte ligt ook de fase van innesteling bij de vrouw, en dit gebeurt geheel buiten de controle van de artsen om (buiten hormonen die helpen om een miskraam te voorkomen zoals Progestan en procedures zoals assisted hatching).

Wie ben ik?

Ik denk dat het wel belangrijk is om wat meer over mijzelf te vertellen (en te laten zien). Ik heb vaak lange gesprekken met onze patiënten, waarin ik veel persoonlijke verhalen te horen krijg. Dit is dan toch wel eenzijdig en daarom wil ik deze gelegenheid gebruiken om ook mijn verhaal te vertellen. Mijn naam is Evren Buyukcinar. Ik ben nu 30, 8 maart wordt ik 31 (zucht). Sinds vorig jaar, 8-8-2008 getrouwd met een geweldige man waar ik al 6 jaar mee samen ben. Geen kinderen... tenminste, nog niet.

Ik ben geboren en getogen in het groene Zuid Limburg, Kerkrade, om precies te zijn. Maar voor mijn studie ben ik in Leiden gaan wonen waar ik Turkse taal & cultuur aan de Leidse Uni heb gestudeerd. Daarna ben ik in Rotterdam gaan wonen met toen nog mijn vriend. En hier wonen we nog steeds. In een groot huis, maar een piepklein tuintje (ik mis het groen van Limburg na al die jaren nog steeds). In januari 2005 ben ik met Human First gestart, nadat het partnerschap met de Acibadem Gezondheidsgroep definitief was vastgelegd. Eerst begonnen met ooglaser, maar later een heldere ingeving gekregen om mij volledig te concentreren op IVF en ICSI behandelingen. Samen met een paar Nederlandse dames die vanuit Turkije de patiënten opvangen, doe ik al het voorwerk zelf in Nederland.

Ik ben momenteel weer student, want ik ben bezig een master in marketing aan de Rotterdam School of Management, Erasmus Universiteit, af te ronden. Deze master heeft mij heel erg geholpen om nog beter te begrijpen hoe ik mensen van dienst kan zijn en dat je voortdurend bezig moet blijven je service te evalueren en te verbeteren. En daar gaat deze blog natuurlijk ook een beetje om. Ik spreek veel vrouwen die allemaal met dezelfde vragen en twijfels en achtergrond zitten, maar elkaar niet zien of horen.

Drie op een rij!!

Zojuist ging de telefoon, en daar was de stem van een dolblije dame. Deze week belooft een gezegende week te worden, want zoveel goed nieuws is heel bijzonder. Dit stel was voor de derde keer naar Turkije gegaan voor een IVF-behandeling. En daarvoor hadden ze al meerdere pogingen in Nederland gedaan. Maar ook nadat de eerste poging in Turkije niet was gelukt, hadden ze besloten om terug te gaan, omdat ze zo'n vertrouwen in de arts hadden. En nu dan eindelijk goed nieuws...zwanger! Helemaal in de wolken zijn ze en ik ben zelf ook heel erg blij voor ze. Maar hoe verschrikkelijk zwaar is het om na zoveel teleurstellingen, toch door te gaan. Gelukkig ziet het ernaar uit dat over niet al te lange tijd hun grootste wens in vervulling gaat.

Over ongeveer twee weken is de echo... en dat is opnieuw heel spannend, want de arts heeft 3 embryo's teruggeplaatst.

Twee x goed nieuws

Natuurlijk lopen niet alle verhalen even goed af... wat in realiteit een grote teleurstelling is. Vanuit mijn stoel kom ik dagelijks in contact met (voornamelijk) vrouwen die al een aantal jaar een onvervulde kinderwens hebben. En samen plannen we een nieuwe behandeling, en geven we vorm aan een nieuwe kans. En als het goed uitpakt, zoals vandaag, dan ben ik vereerd om een klein aandeel te hebben in het prille geluk.

Gisteren was ik druk in de keuken bezig met de voorbereidingen voor een dineetje met vrienden, toen ik een sms bericht ontving. Met het meel nog aan mijn vingers heb ik mijn mobieltje gepakt en het bericht gelezen: de geboorte van een zoon! Oohhh, wat heerlijk deze goeie nieuwtjes!! De sms vermeld verder dat hij iets te vroeg geboren is, maar vanaf vandaag naar huis kan. En oh, ja, de trotse ouders hebben beloofd om gauw een ervaringsverhaal te schrijven voor onze website.

Vanochtend belde een andere patiënte vanuit haar vakantiebestemming om door te geven dat de zwangerschapstest positief was. Wat bijzonder dat zij de moeite neemt om ook mij te bellen met dit nieuws. Het was de eerste poging voor dit gezellige koppel (onze gastvrouw Nilgün heeft zich uitstekend vermaakt met het begeleiden van dit stel). Ze hadden besloten om helemaal niet te wachten tot ze in Nederland met IVF konden beginnen. Er waren nogal wat eisen gesteld door de artsen: een hoop kilo's afvallen voordat met IVF wordt gestart. In Turkije konden ze gelukkig meteen worden geholpen, zonder voorwaarden wat betreft gewicht (van de man!!) Nadat ik ze nog een fijne vakantie heb gewenst en beloofd heb gauw weer contact te hebben over de echo (klopt het hartje al?), hebben we afscheid genomen aan de telefoon. Ze zouden ook nog even Nilgün laten weten dat het gelukt is.

Mijn dag kan natuurlijk niet meer stuk. En hoewel het buiten druilerig is, weet ik dat het voor een paar mensen vandaag een bijzonder zonnige dag gaat worden Ik ga straks nog maar even gauw wat snoezige kaartjes kopen en op de post doen!

-xoxo-