'Wat zijn de eventuele gevolgen van mijn spermadonatie?' is een van de vragen waar mannen tussen de 18 en 45 jaar mee worstelen bij de overweging om sperma te doneren. Ze willen anderen een kans bieden om een gezin op te bouwen, maar wat als een kind, voortgekomen uit zijn sperma, 16 jaar later voor zijn deur staat? 'Wil ik dat wel?' en zo nee, ' Wat zegt de Nederlandse wetgeving hierover?'
Sinds 2004 is de wet Donorgegevens Kunstmatige Bevruchting in werking gegaan. Hierin is wettelijk vastgesteld dat spermadonoren traceerbaar en dus niet meer anoniem zijn. De kans dat een kind naar jou zal informeren is dus aanzienlijk groter geworden. Ver van mijn bed show zou je denken, maar wat zijn de gevolgen hiervan? Wat als jouw man in het verleden een donatie heeft gedaan en 16 jaar later zit 'zijn' kind bij jou aan de eettafel. Dat is even slikken, of toch niet?
De meningen zijn hier gemengd over. Volgens instanties zoals Freya, een vereniging ter belangenbehartiging van mensen met vruchtbaarheidsproblemen, is door het ogenschijnlijk wegvallen van de anonimiteit van de donateur het aantal spermadonatie aanzienlijk afgenomen. Volgens een onderzoek is gebleken dat de aantal spermadonaties drastisch is gedaald. Na 2004 is men zelfs gestopt met doneren. In een artikel uit 2005 geven zij de volgende tabel die hun opvattingen moeten onderbouwen;
Wat is de beeldvorming onder mannen over spermadonatie? Communicatie-adviesbureau Van Luyken in Haarlem zijn hier stellig over. De beeldvorming na 2004 is zeer negatief. Mede te wijten aan het gebrek aan goede voorlichting vanuit de overheid. Zij zetten zich recentelijk in voor het voorlichten en bevorderen van nieuwe spermadonaties.
De wet donorgegevens kunstmatige bevruchtiging, gaat uit van het principe dat een spermadonor anoniem is tot op het moment dat een kind is verwerkt door middel van zijn zaad. Hij is vanaf dat moment traceerbaar voor het kind en ouders. Mocht de donor zelf benieuwd zijn naar eventuele kinderen, heeft volgens dit wet geen kans om zelf op zoek te gaan. Mocht een dergelijke kind meer willen weten over zijn donor, dan kan dat vanaf zijn 12e levensjaar. De huisarts zou dan volledige tot medische gegevens hebben. dit houdt overigens niet in dat adresgegevens zonder toestemming verstrekt kunnen worden. Een kind heeft volgens de wet recht om gegevens als fysieke kenmerken en sociale details op te vragen. Voor daadwerkelijk contact moet de donor eerst toestemming verstrekken.
Het schrikbeeld van een tiener die voor je deur staat, lijkt dus hiermee best mee te vallen. Toch is spermadonatie een serieuze overweging. Je moet als man nagaan of jij het recht, dat een kind wordt toegeschreven, terecht vindt? Zo niet, wat houdt dat in voor je overweging om sperma te doneren? Het zijn gewetensvragen waarbij de antwoord voor elk persoon anders zullen zijn. Hoe je het ook wendt of keert, de wet van 2004 stelt de donor voor enkele doorslaggevende vragen. De sleutel is 'informeren, informeren en informeren'. Vragen stellen, die jou als persoon meer duidelijkheid over de toekomst kunnen bieden, is verstandig en verantwoordelijk.
Voor meer informatie kunt u het artikel van Freya rustig doornemen. U hoeft daarvoor slecht op de titel van de brondvermelding te klikken om het pdf te openen.
